-
1 oby|ty
adj. 1. (obeznany) familiar (z czymś with sth); experienced (z czymś in sth)- był obyty z bronią he was experienced in the use of arms- człowiek obyty z fachową terminologią a person familiar with the terminology2. (wyrobiony) refined, cultivated- był młody i mało obyty he was young and lacked refinement- człowiek obyty w świecie a man a. woman of the worldThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oby|ty
См. также в других словарях:
obyty — obyci 1. «obeznany, zżyty, oswojony z czymś; przyzwyczajony do czegoś» Był obyty z bronią. Marynarze obyci z morzem. 2. «umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie, towarzysko wyrobiony, mający dobre maniery» Był bardzo młody i mało obyty … Słownik języka polskiego
